Kuwentong Hindi Lang Nakakalibog Father and Sons

Unang Bahagi

"HEY, MIGUEL, DAD'S ASKING YOU," si Kuya Marco, sinipa pa ako sa ilalim ng table para kunin ang atensyon ko. Awtomatikong sinuklian ko rin siya ng sipa pero mabilis ang pag-ilag niya kung kaya't tumama ang soccer shoes ko sa binti ni Kuya James. Pigil ang pagbungisngis ni Kuya Marco at nagkibit-balikat lang si Kuya James pagkatapos akong tingnan.

"Boys, can you cut it out?" Saway ni Dad. Biglang sumeryoso na agad ang mukha ni Kuya Marco. Ganoon kaming lahat kay Dad. Isang salita niya lang, tigil kami sa aming ginagawa. "Miguel, what's your order?" Tanong niya sa 'kin.

Nasa Burgoo kaming apat. Kasama sana dapat namin si Mommy, pero lumipad ito noong isang araw papuntang Singapore para asikasuhin ang furniture business namin. Balak kasi ni Mommy na mag-branch out sa Singapore.

Every Sunday kami lumalabas para mag-dinner. Ito lang kasi ang time na halos magkakasama kami. Kahit busy sina Dad at Mom, hindi sila nakakalimot sa Sunday dinner namin. Kaya lang lately, napapansin ko na tila ilang beses na ring absent si Mom sa family dinner namin.

"I'm telling you, Mom's seeing some guy," biro ni Kuya Marco minsan nang inihatid niya ako sa Katipunan. Ayaw ni Dad na hayaan akong mag-drive mag-isa. Tsaka na raw, kapag nasa legal age na ako. Napikon ako sa sinabing iyon ni Kuya Marco, kahit alam kong biro lang 'yun. Hindi ako kumibo, at tiningnan ko siya nang masama. Parang napahiya rin si Kuya Marco sa biro niya, nagkibit-balikat siya at tumingin sa labas ng bintana. "Well, you can't blame me for thinking that. I mean, she and dad don't look like they're together anymore." May basehan naman talaga ang hinala ni Kuya Marco pero siyempre ayokong maniwala.

"Prawn Oreganato na lang, Dad," sagot ko. Kinausap ni Dad ang waiter na kanina pa pala nakaantabay sa amin. Saglit kong inobserbahan si Dad. Tila wala namang nagbago sa kanya. Sa katunayan, tila bumata pa ang itsura nito. Nasa late 40s na si Dad pero aakalain mong nasa mid-30s lamang. Sa mga regular na araw, imahe siya ng isang successful corporate man - nakasuit, salaming dumagdag sa authoritative figure niya, hip na kotse. Kapag weekends naman, makikita siya sa golf course, naka-puting polo shirt at puting walking shorts. Pati outfit niya sa bahay, para rin siyang mag-go-golf. Dad's alright, sabi ko sa sarili.

Napansin kong minamatyagan ni Kuya Marco ang pagmamasid ko kay Dad. Tiningnan niya ako nang makahulugan na tila nagsasabing, "Well?" Tinugon ko ang tanong niya ng "Fuck off". Siyempre, walang tunog. Hangga't maaari, civil kaming mag-away ni Kuya kapag kasama si Dad. Kaagad kong inilayo ang upuan para maiwasan ang pagsipa niya.

Normal sa amin ni Kuya Marco ang magharutan at mag-asaran. Madalas naming ginugulo si Kuya James pero hindi ito natitinag. May pagka-seryoso kasi sa buhay itong si Kuya James na siyang panganay sa aming tatlo. Gusto na nga nitong mag-condo malapit sa Ateneo kung saan siya pumapasok pero ayaw nina Mom at Dad. May kotse naman daw, bakit kailangan pang bumukod. Madalas itong naglalagi sa kuwarto niya para magbasa, magsulat at minsan makinig ng kakaibang musika. 'Kakaiba' dahil mga musika nina Vivaldi at Beethoven ang pinapakinggan niya. Sabi niya, ultimate goal niya raw ang makapagsulat ng nobelang maituturing na klasiko pagkalipas ng maraming taon.

Isang taon lang halos ang agwat ni Kuya James kay Kuya Marco pero tila ang layo ng pagitan ng ugali nila. Kung pino at seryoso si Kuya James, kabaligtaran naman si Kuya Marco. Black sheep na maituturing dahil ilang beses na ring nag-drop out sa La Salle. Last time na nag-uwi siya ng failed subject, binigyan siya ng ultimatum na Dad na next time na mangyari iyon, ipapadala siya sa Bicol para doon mag-aral. Tila wake-up call naman iyon kay Kuya Marco, kaya hindi na nagloko. Pero paminsan-minsan ay nakakapagpuslit pa rin ng pills sa kuwarto.

"When is Mom coming back, Dad?" tanong ni Kuya Marco habang kumakain na kami. Burgoo Stew kay Dad, Seafood Caesar Salad kay Kuya James at Grilled Chicken American naman kay Kuya Marco. Sabay-sabay rin kaming napatigil sa pagkain. Ewan ko, parang makahulugan ang tanong na iyon ni Kuya Marco. Uminom muna ng tubig si Dad bago nagsalita.

"A day from now, I guess. She's making sure the branch is all set before it opens next month."

"Why didn't you accompany her?" Follow-up ni Kuya Marco.

"One has to look out for you," pakli ni Dad.

"But we're adults, Dad. You don't need to treat us like babies." Sagot ni Kuya Marco.

"Well, that's what me and your mom have decided," si Dad. Signal na rin iyon kay Kuya Marco na tumigil na sa pagtatanong at ipagpatuloy ang pagkain. Lumikha ng marahang tunog ang plato at kutsara ni Kuya Marco nang tumayo ito para mag-wash room. Alam kong may hindi normal sa ikinikilos ni Kuya Marco, kaya sumimple ako at sinundan siya sa men's room.

Naghihilamos ng mukha si Kuya Marco nang datnan ko sa CR. Napangisi siya nang mapansin niya ako. "Ano'ng ginagawa mo dito?" singhal niya sa 'kin.

"I don't know. Maybe, you can tell me why you're acting so weird?"

"Ano 'to, one of your psychology sessions?" pang-aasar niya.

"Maybe, will you spit it out now?" pamimilit ko. Buti na lang, walang ibang gumagamit ng CR.

Hindi kumibo si Kuya Marco. Tiningnan muna ang repleksyon sa salamin at ipinunas ang kamay sa basang mukha.

"I hate to break it to you, little brother, but mom and dad are getting an annulment."

NASA FOURTH YEAR HIGH SCHOOL AKO nang madiskubre kong gumagamit si Kuya Marco. Umuulan noong nang malakas. Signal number 3 ang bagyo. Na-stranded sina Mom at Dad sa Cebu dahil nakansela ang lahat ng flight. Nagkataon ring nag-leave ang katulong namin kaya kaming tatlo lang nina Kuya James ang naiwan sa bahay. Tig-iisa kaming tatlo ng kuwarto. Panay ang kulog at kidlat nang gabing iyon. Tamang-tama sa pagbabate. Ready na ang medyas ko at binuklat ko na ang Penthouse na kinupit ko sa kabinet ni Dad nang mag-brown out. Hindi ako sanay sa dilim kaya pumunta ako sa kuwarto ni Kuya Marco nang nakaboxers. Naka-lock. Kinatok ko nang malakas. Isang patakaran sa bahay na huwag magla-lock ng pinto. Pero dahil wala naman sina Dad, sinuway ito ni Kuya Marco.

Nakailang katok rin ako nang buksan ni Kuya Marco ang pinto. Madilim sa loob, sa isang sulok sa paanan ng kama ay may nakatirik na kandila. Naka-brief lang si Kuya Marco at pasuray-suray na bumalik sa kama. Parang lasing.

"Kuya, are you drunk?" tanong ko habang tinitingnan ang kabuuan ng silid. Wala naman akong makitang bote ng beer o wine.

"No, little bro, I'm in heaven," sagot niya, na patawa-tawa. "Come join me here, kid."

Noon ko napansin ang ilang paraphernalia sa sahig. Umuusok pa ang foil sa tabi ng kandila. Mabilis kong inapakan iyon hanggang sa mawala ang usok.

"Kuya, bangag ka na. Isusumbong kita kay Dad."

"Go ahead and do that so he'll beat the crap out of me. The fucking bastard. So self-righteous and hypocrite."

Hindi ko maintindihan si Kuya Marco that time. Ipinagpalagay ko na epekto lang iyon ng pagiging bangag niya. Sa pamamagitan ng kandila, tinulungan ko siyang makahiga nang maayos sa kama. Pilit naman niyang hinihipan ang kandila habang tumatawa, hanggang sa balutin kami ng dilim.

"Shh, be still, Miguel... Keep quiet. Mom will hear us if you speak a word." Bigla akong natakot sa inasta ni Kuya Marco. Para siyang batang may nakitang multo. Niyakap niya ako at tinalukbungan niya kaming pareho kumot. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan, gayundin ng kanyang hininga. Alam kong mali, pero hindi ko maiwasang makiliti. Dahil mahigpit ang pagyakap niya sa akin, magkadikit nang husto ang aming katawan. Pareho kaming nakaupo sa kama, ang mga binti niya'y nakasalikop sa puwitan ko. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kumislot ang alaga ko.

"Holy cow, carabao! What was that?" Tanong ni Kuya Marco. Ako nama'y nagmaang-maangan lang. "You're liking this, aren't you?" panunukso niya. Hindi ako kumibo. "Tell me, do you like this?"

Para na rin akong nasapian ng droga that time, kaya napasagot ako ng "I don't know. You tell me."

Sa sagot kong iyon, parang asong lalong nag-ulol si Kuya Marco. Humigpit ang yakap niya sa akin. Tinanggal niya ang kumot at sa tulong ng liwanag na nalilikha ng kidlat ay napansin ko ang kakaiba niyang mukha - tsaka ko lang naintindihan na mukha iyon ng libog. Inamoy-amoy niya ang buhok ko, na tila asong naghahanap ng makakain, gayundin ang pisngi at mata ko. Tumigil ang ilong niya sa ilong ko at sininghot iyon. Inilabas niya ang kanyang dila at dinilaan ang labi ko. Paunti-unti sa simula, hanggang sa lamutakin niya ang buong bibig ko. Pinasok niya rin iyon sa bibig ko at ginalugad ang loob niyon. Maya-maya pa'y sinusupsop na niya ang dila ko, pati na rin ang laway ko. Lumikha ng kakaibang tunog ang pagsupsop niyang iyon na lalong nagpalibog sa akin.

Dumistanya nang kaunti ang mukha ni Kuya Marco, ngumisi siya sa akin, sa liwanag ng kidlat, napansin ko ang makintab niyang labi at ang mamasa-masa niyang bibig. Pagdaka'y dinuraan niya ako sa labi. Bigla akong nag-init sa galit, pero bago ko pa man siya masunggaban, siniil niya ako ng halik at sinipsip ang laway na dinura niya sa 'kin.

Hindi ako pumalag, pinabayaan ko siya. Bumaba ang labi niya sa leeg ko, papuntang utong. Mabilis ang pag-ikot ng labi niya sa paligid ng utong ko na noo'y tayong-tayo na. Napahawak ako sa buhok ni Kuya Marco sa sobrang kiliti lalo na nang galugarin niya ang butas ng pusod ko.

Isusubo na niya sana ang ari ko nang biglang kumidlat na sinundan nang malakas na kulog. Tila nagising ako sa masarap na panaginip. Dali-dali kong tinulak si Kuya (at nahulog siya sa kama) at patakbong nilisan ang silid na tanging suot ang boxers. Ni-lock ko ang kuwarto ko at nagtalukbong ng kumot. Hindi ko na napigil ang sarili ko, umiyak ako. Labis ang pandidiri ko sa sarili. Hindi dapat ako nagpadala sa tukso. Wala sa sariling katinuan si Kuya Marco. Ang libog niya'y epekto lang ng droga. Walang nagbago sa pagtitinginan namin ni Kuya Marco, ganoon pa rin siya sa akin - palabiro at tarantado. Naisip ko na marahil nga ay wala siyang naaalala.

ILANG SEGUNDO RIN AKONG hindi nakaimik sa sinabi ni Kuya Marco.

"They're gonna have an annulment," ulit ni Kuya Marco na parang sinisigurado na narinig ko siya.

"I heard you all right," sagot ko nang may pagtitimpi.

"So what are you gonna do about it huh?"

"I don't know. You tell me." Pamilyar ang linyang ito.

Napatingin sa 'kin si Kuya Marco.

"You're older than me, right? You should know what to do." Segunda ko.

"Well, you're from UP.."

"What's that supposed to mean?"

"You're obviously smarter than me so you know better what to do."

"Thank you. That makes me feel better," pangungutya ko.

Bago pa man makasagot si Kuya Marco, biglang may nagbukas ng pinto ng comfort room. Si Kuya James. Gusto kong matawa sa reaksyon ni Kuya James. Wala siya ka-re-a-reaksyon. Iyon ang nakakatawa.

Bumulanghit ng tawa si Kuya Marco. Pinagtatawanan si Kuya James. Walang kibo si Kuya James, tahimik na pinagmamasdan si Kuya Marco na napahawak na sa sink para alalayan ang sarili sa sobrang pagtawa.

"Has he lost his marbles?" Tanong ni Kuya James sa akin. Ewan ko, pero hangga't-maaari hindi kinakausap ni Kuya James si Kuya Marco.

"I guess he has, the way he behaves now." Tugon ko.

"Shut up, Miguel," sagot ni Kuya Marco.

"Dad's looking for you two. You should go back to the table and finish your food," seryosong wika ni Kuya James at lumabas na ito ng wash room.

"I hope Dad and Mom won't have to choose who among us they want to have. I'd rather die to be with Dad and James," si Kuya Marco na patawa-tawa pa rin.

"That's harsh, don't you think? Well, if I have to choose, I'd rather choose neither."

"Right, because you'd rather go with me."

"Like that's gonna happen," sagot ko.

WALA KAMING IMIK NANG BUMALIK kami sa table. Halos patapos na si Dad, gayundin si Kuya James. Sinimulan na ni Kuya Marco ang desert kahit hindi pa ubos ang kanyang Grilled Chicken American. Napansin iyon ni Dad pero nakapagtatakang hindi niya sinuway si Kuya Marco.

"When is mom coming back again?" Tanong ni Kuya Marco habang dinidilaan ang ice cream spoon.

Nagbuntong hininga muna si Dad bago sumagot. "Next week, didn't I tell you that already?"

"Oh, I thought you said earlier a day from now," ani Kuya Marco na puno ng sarcasm ang tono ng boses.

"No, I know I said next week," may pagbabanta ng pagka-asar ang sagot ni Dad.

Patawa-tawa pa rin si Kuya Marco. Kung hindi ko siya sinundan kanina sa CR, iisipin kong naka-drugs siya. "But I heard you said a day from now. And last time I checked, I have no hearing problem." Tini-testing talaga yata ni Kuya Marco si Dad.

"I know what I said, don't you dare -- "

"Dad, I'm sure you also said a day from now," sabat ni Kuya James. Mahinahon ang pagkasabi niya. Ganyan naman lagi si Kuya James kapag nagsalita. Kahit siguro sinong galit ay mapapahupa ng boses niya.

Muling nagbuntong-hininga si Dad at hindi na umimik. Maya-maya pa ay nagpaalam na itong pupunta ng washroom.

"Thank you, James. That's very nice of you," nakangising wika ni Kuya Marco.

"You're welcome," tipid na tugon ni Kuya James.

"So how's your nice condo in Ortigas? Is Diego still with you there?"

Kunot-noo akong napatingin kay Kuya Marco. Mukhang may mali sa sinabi niya. Magtatanong sana ako nang sumagot si Kuya James, na umiwas ng tingin sa akin.

"I don't know what you're talking about," patay-malisyang wika ni Kuya James.

"Oh yeah? You're such a terrible liar, aren't you, James?" Hindi na paaawat ang himig ng pananalita ni Kuya Marco. Bigla akong nag-alala na baka mauwi sa physical fight ang kumbersasyong ito.

"Hey, what is this all about?" tanong ko, mas nakatuon ang atensyon ko kay Kuya James, na pinamulahan ng mukha at nagtitimpi sa galit. Ngayon ko lang nakitang nagalit si Kuya James.

"Let me fill you in, my sweet little brother," si Kuya Marco. "The real reason why our eldest wants to run away from home is because he wants to be with his Diego so they can fuck all they want in their nice condo." Medyo malakas ang pagkasabi niyon ni Kuya Marco kung kaya't napatingin ang magkasintahang malapit sa table namin.

"Will you cut it out?" banta ko kay Kuya Marco.

"Make me," sagot ni Kuya Marco.

"Please..." seryoso kong sabi. Tila umepekto ang magic word kay Kuya Marco. Tumahimik na rin ito.

Tiningnan ko si Kuya James. Umiwas siya ng tingin.

"I'm not judging you or anything Kuya. We're all in this together," mahinahon kong wika.

Napasinghal si Kuya Marco sa sinabi ko, malinaw na nakornihan siya.

"Isn't that sweet."

"I know I should have told you," wika ni Kuya James, na hindi pinansin ang pang-aasar ni Kuya Marco. "I just didn't think it's necessary. Besides, I don't want to add another conflict in the family."

"What conflict?" tanong ko.

"Don't pretend like you don't know crap in this family, Miguel," ani Kuya Marco.

"So you also knew all along about Dad and Mom?" tanong ko ulit kay Kuya James.

"What about me and your Mom?" tanong ni Dad, na biglang sumulpot sa puwesto nito.

Itutuloy....